Abdita

Książka, która jest wspaniała i beznadziejna jednocześnie. Zebrane wspomnienia i rozmowy o Szymborskiej, osób znanych i nieznanych, dobrze władających piórem i tych co niekoniecznie. Część tych tekstów, nawet jeśli to tylko przedruki i były wcześniej znane, czyta się doskonale. Natomiast sporą część, bez szkody dla samej Noblistki a przede wszystkim bez szkody dla czytelnika należałoby po prostu wyrzucić albo przynajmniej porządnie zredagować i skrócić. Bo jaki jest sens czytania w tym samym tomie po raz trzeci tej samej, nawet bardzo ciekawej anegdotki? Część z wypowiadających się osób robi to po prostu nieciekawie i nie wnosi absolutnie nic nowego. W tym wszystkim teksty naprawdę świetne, warte przeczytania zarówno dla tych którzy ciekawi są życia poetki ale i ogólnie jakiegoś opisu środowiska literackiego, dawnych dziejów, jakoś tracą na wartości, rozmywają się w nadmiarze słów.

Krótko mówiąc - czytać, ale wybiórczo.