Abdita

Fenomenalny, napisany kapitalnym językiem traktat filozoficzny o umieraniu.
Podejrzewam, że czytelnikowi, który nie miał okazji uczestniczyć, obserwować z bliska umierania, powolnego oddzielania się od świata rzeczywistego, żywego może się to wydać nieciekawe. Chyba trzeba mieć spore doświadczenie a może przede wszystkim dar obserwacji i namysłu nad dziwnością świata, żeby ta książka była czymś "żywym" a nie tylko przekombinowaną powieścią.

Tomas Venclova - "Magnetyczna północ"

Wciskają się te opowiadania do moich myśli niespodziewanie, nie chcą wyjść z głowy. Tworzą nowe połączenia tego co BIZARNE, z tym co znam, czytałam.

Pewnie można by zrobić konkurs na to, kto znajdzie w tych tekstach najwięcej nawiązań, skojarzeń, swoistych cytatów.

Wprawdzie ze względu na sentyment jestem bardzo przywiązana do starego tłumaczenia Bernsteinowej, niemniej przyznać muszę, że to, Agnieszki Kuc jest chyba obiektywnie najlepsze. Jeśli chodzi o tłumaczenie i recepcję Ani w Polsce warto na pewno przeczytać tekst Piotra Oczki z Tekstów Drugich (numer5/2013, dostępny też w internecie).

Główny temat tej ksiażki to (co się w trakcie okazuje po części nieprawdą) zupełnie nie moje klimaty.
Ale jak to jest napisane..., jak to jest napisane...

Z tomu "(Nie)śmiertelnie" Bogumiły Żongołłowicz

Z tomu "55 wierszy" Thomasa Hardy`ego w tłumaczeniu Stanisława Barańczaka

Praca Kęstutisa Kasparaviciusa, litewskiego artysty, który robi też cudne książeczki dla dzeci. Takie coś przyjemnie by było mieć na ścianie, naprzeciwko ulubionego miejsca do czytania.

Thornton Wilder - "Most San Luis Rey"

Thornton Wilder - "Most San Luis Rey"

Thornton Wilder - "Most San Luis Rey"

Mimo, że upłynęło od czasu pisania tych notatek wiele lat czyta się to doskonale. Niestety, bardzo też aktualnie. NIESTETY!

Pięknie ilustrowany obszerny tom wierszy dla dzieci, ale wcale nie tylko. Dorosły będzie miał z czytania równie dużą przyjemność. Oprócz ciepłego spojrzenia na świat uderza w tych tekstach niesamowicie piękna polszczyzna. Elegancka, urozmaicona, bogata. Czytanie uzmysławia jak prymitywnym językiem posługujemy się dzisiaj. Nie tylko rozmawiając. Mam na myśli również współczesnych autorów książek, niestety.

Projekt graficzny może i ciekawy, ale też bez przesady. Treść dla mnie nie do przyjęcia. Autorki w sposób kompletnie dowolny wykorzystują znany wiersz Tuwima wsadzając do pociągu co tylko im się spodoba, z założenia to co im się w świecie nie podoba. Teksty to mieszanina bezładna fragmentów innych wierszy i wypowiedzi Tuwima. Pojedyncze zdania wyrwane z kontekstu, ale mające kojarzyć się z okropieństwem wojny i już tak bardzo ogólnie z Holokaustem. Do tego są teksty autorek. Na przykład spis konfliktów zbrojnych toczących się aktualnie na świecie. Niestety większość tych tekstów dotyczy tego, jak ludzkość okropnie traktuje zwierzęta, nie tylko te hodowane na ubój. Jest też wymieniony cyrk, badania medyczne na zwierzętach, jest też trochę szerzej pojętej ekologii.

Niestety to te zestawienia są dla mnie nie do przyjęcia. W moim mniemaniu postawienie w jednym rzędzie, wrzucenie do jednego worka wojny, ludobójstwa i znęcania się, nawet najokrutniejszego, nad zwierzętami to obrzydliwe nadużycie. Mówiąc wprost - dla mnie ktoś, kto potrafi zrobić takie porównanie, jest równie złym, a przede wszystkim głupim człowiekiem jak ci, którzy znęcają się nad zwierzętami. Z całym szacunkiem dla zwierząt.

Jarosław Iwaszkiewicz - "Rachunki włóczęgi"